30 Aralık Cuma
09.30
1 fincan süt
10.30
1 kupa kahve-ofiste
2 dilim Uno çok tahıllı ekmek ile yapılmış kaşarlı tost
Yarın yılbaşı olduğu için bugün akşama kadar çalışacağım normalde Cuma öğleden sonraları çalışmıyorum.
Yoğunluktan öğle yemeğim biraz aksadı. Değirmenin öğle menüsü bitmiş ben de yine tavuklu dürüm sipariş vereyim dedim. Siparişimi alıp arkadaşımın ofisine gittim.
15.30
1 adet tavuklu dürüm (içinde yeşillik ve çok olmayan ızgara tavuk eti var. Etrafındaki lavaş da çok ince, bence oldukça diyete uygun bir yiyecek)
Ayran sipariş vermedim.
16.00
1 Türk kahvesi ve yanında 1 adet çikolata
Yemeğim bittikten sonra 18.30 daki randevuma kadar Migros'a gidip yarın akşam için birşeyler alayım dedim. Yılbaşı akşamı arkadaşlarımız bize gelecekti. Markette gezerken eşimden bir telefon aldım. Malesef yarın akşam bize gelecek olan arkadaşlarımızdan birinin babası vefat etmiş. Çok üzüldüm. Öylece kalakaldım markette...
İş çıkışı Moda'ya gittik. Arkadaşımızın ailesinin evine. İnsan böyle durumlarda ne yapacağını bilemiyor. Her hangi bir söz anlamsız, sadece yanlarında olmak istedik...
21.00
2 çay bardağı çay
1 parça kaşarlı pide (üzüntüden iştah falan kalmadı)
Eve gelince ben yine de yarın için birşeyler hazırladım. Çünkü belki diğer arkadaşlarımız gelebilir. Ayrıca kafamı dağıtmaya ihtiyacım var.
Toplam 1,5 litre kadar su
Günün değerlendirmesi :
Bugün yemek saatlerim çok düzensiz ve gecikmeli oldu hatta akşam neredeyse birşey yemedim de denilebilir. Ama acıkmadım da :( çok üzgünüz...
30 Aralık Cuma
Diyetisyen Serap Orak Tufan
www.seraporak.com
www.kendinizeiyibakin.com
niye diyet yapıyorsunuzki hala ? diyete uygun gayet falan diyorsunuz yememek için bahane arıyorsunuz resmen.. anoreksi mi oldunuz
YanıtlaSilBu blogu diyet yapan ve kilosuna dikkat eden insanlar takip ediyor bilmem farkında mısınız? Beni bu kadar düşünmenize çok sevindim ama dert etmeyin :)
YanıtlaSilBence siz biraz fazla paranoyaksınız baksanıza benim yerime resmen kurgu yapıyorsunuz, neden bahane arayım ki? Yemek istemezsem yemem size mi hesap vereceğim?
İşim gereği çok anoreksiya vakası gördüm ben, inanın onun ne demek olduğunu siz tahmin bile edemezsiniz...
Bu kadar dert edecekseniz takip etmeyin yazılarımı, neden okuyorsunuz anlamıyorum. Sizin yorumlarınıza ihtiyacım yok. Yayınlamam olur biter :)
Ayrıca biraz insan olsanız acımı paylaşır önce başsağlığı dilerdiniz, inanılmaz derecede kabasıız...
YanıtlaSilÖncelikle başınız sağolsun. İnsan bu durumlarda ya iştahsız kalıyor ya da o karmaşada, hele ki aile içi gibi bir durumsa, her gelen yemekle bir daha yiyor. İnsanda şuur kalmıyor belki de.
YanıtlaSilİkinci olarak, anoreksi olmasam da, ki kıyısından döndüğümü sanıyorum, yemekten başka bir şey düşünmeyip sürekli kalori saymaya başlıyor. Herkes normal yiyormuş gibi bile görebiliyor hatta ama her şeyde kontrolsüzce bir kontrol etme ihtiyacı oluyor. Hala aşmaya çalışıyorum bunu. Yenmeye çalışıyorum. Acaba sizden randevu almamız nasıl mümkün olur?
Son olarak da anoreksiya ile ilgili bir çalışmanız, makaleniz var mı ve varsa paylaşabilir misiniz? Çünkü kilo kontrolü, kontrollü beslenme ve anoreksiyaya kaymak arasında psikolojik olarak ince bir çizgi olabiliyor sanırım. Bu konuda profesyonel bir bakış açısı da bilgilendirici olur hem okuyucular için.
Serap başsağlığı diliyorum, nasıl da özledik sizi siz yokken, nasıl da sevindik bugünkü postları görünce...
YanıtlaSilBiliyor musunuz galiba ince kalmak ve bunu başarmak kıskançlık sebebi, özellikle kadınlar arasında...Buna hep imrenen fakat yapamayanlar bazen işi saygısızlık hatta saldırganlık boyutuna taşıyabiliyor.
Kendi adıma bana şahane bir örneksiniz ve bir o kadar da eğitici, lütfen devam Serap, örnek olmaya devam :))))))
Sevgili bitmeyen sorular,
YanıtlaSilDurumunuzu anlıyorum. Bu konuda yazdığım bir makalem yok ama gündemime alacağım, tavsiyeniz için teşekkür ederim.
İstanbul'da yaşıyorsanız bir öngörüşme yapabiliriz. Belki yüz yüze konuşmamız daha faydalı olabilir. Randevu için web sitemdeki iletişim bilgilerini kullanabilirsiniz. www.seraporak.com
Sevgiler.
Sevgili Ayşe,
YanıtlaSilOlumlu yorumlarınıza ve nezaketinize teşekkür ediyorum. Beni yazmaya motive ediyorsunuz. İyi ki varsınız...
Son 1 haftadır yazma konusunda sıkıntılar yaşıyorum. Kendimi toplamaya çalışıyorum. Biraz moralim düşük sanki...
Sabrınız için teşekkürler...
Sevgiler
Serap Hanım merhaba sizinle ve blogunuzla bir kac dk önce tanıştım öncelikle arkadasınızın ve onu sevenler olarak sizlerinde bası sagolsun. ne yazık ki ölümde yasam kadar gercek fakat insan sanki hiç olmiyecek ya da ölüm ona hiç uğramayacak gibi yaşıyor gerçi böylede olmalı insan hayatın her anının tadını çıkarmalı diye düşünüyorum.. Bende uzun yillar spor yapan fakat evlendikten sonra bademcik ve kalp ameliyatı olan ve bu amliyatlarda 7-8 kılı kayıplardan sonra bunları fazlasıyla geri alan yeme sekli olarak abur cuburu benimsemiş 32 yasında yolunu bulmaya çalışan bir hastayim son 2 aydır 3 ara 3 ana ogun yemek yeme seklini kend hayatımda oturtmaya çalışıyorum ve sanırım bu iki ay icinde vermiş oldugum 5 kilo ile bunu başardığımı görüyorum bloğunuzu biraz gezdim ve cok hoşuma gitti bundan sonrada yazılarınızı takip edicem sizde lütfen yazmaya ve bizi aydınlatmaya devam edin.. Sevgiyle kalın...
YanıtlaSilTeşekkür ederim, kilo kaybınıza beslenme alışkanlıklarınızı düzenlemenize çok sevindim. Bundan sonra herşey daha yolunda gidecektir eminim. Allah hastalıklardan ve sıkıntılardan korusun.
SilTakip etmeniz ve beğenmeniz beni çok mutlu etti. Yazmaya devam edeceğim...
Sevgiler